"ครบ 1 เดือนแล้วคุณผู้หญิง" นี่พวกมันตามมาถึงมหาลัยเลยเหรอเนี่ย แนนแข้งขาอ่อนทำอะไรไม่ถูก ตอนนี้เธอยังไม่รู้จะไปหาเงินมาจากไหนเลย ความเครียดรุมเร้าจนเธอดูซีดเซียวไม่สดใสเหมือนแต่ก่อน "เลิกเรียนแล้วใช่มั้ย มากับพวกผมตอนนี้เลย เจ้านายจะให้คุณเริ่มงานพรุ่งนี้ วันนี้จะพาไปดูที่ทำงานก่อน" "ชั้นไม่ไป"แนนตอบแล้ววิ่งเดินหนีทันที แต่รองเท้าส้นสูงเจ้ากรรมดันพลิกทำให้แแนนวิ่งหนีไม่ได้เพราะปวดที่ข้อเท้า อย่างแรง พวกมันเดินตามมาประกบทั้งหน้าหลังทันที
"จะมาดีๆหรือจะให้ผมใช้กำลังครับคุณคนสวย" พวกมันแสยะยิ้มให้
"ไม่ชั้นไม่ไป" แนนตะโกน ขณะที่จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป แนนเห็นวินเดินสวนมาพอดี แนนจำเขาได้เพราะเขาชื่อดังไม่เบาเลยในมหาลัย เธอจึงขอความช่วยเหลือทันที
"ช่วยด้วยค่ะ พวกนี้มันจะทำร้ายชั้น"
พวกมันเห็นดังนั้นก็ถอยไปทันทีแล้วบอกว่า "ถ้างั้นรอดูข่าวน้องคุณได้เลยพรุ่งนี้เช้า"
แนนตกใจร้องว่าอย่าทำอะไรนัทนะ แต่พวกมันวิ่งไปขึ้นรถขับหายไปทันที
"เกิดอะไรขึ้นครับ มีอะไรให้ผมช่วยมั้ย" วินถามพร้อมกับประคองแนนที่ซวนเซเหมือนจะเป็นลม
"เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ พวกนั้นจะลวนลามแนนเฉยๆ" ขอบคุณนะคะ
"ถ้ามีอะไรที่ผมช่วยได้บอกได้นะครับ อ้าวข้อเท้าบวมมากเลย ผมไปส่งดีกว่าเดี่ยวพาไปหาหมอด้วย"
"ไม่ต้องค่ะ แนนเดินไหว" แนนฝืนความเจ็บปวดตอบมา แล้วรีบเดินต่อทันทีแต่ก็ทนเจ็บไม่ไหวทรุดลงตรงนั้น วินรีบประคองแนนไปที่รถแล้วพาไปคลีนิคทันที
"หน้าซีดเชียว ทานอะไรยังครับนี่ แวะทานข้าวก่อนไหมผมเป็เจ้ามือเอง" วินถามหลังจากขับรถออกจากคลีนิค
"แนนไม่หิวค่ะ ขอบคุณมากนะคะ แต่พาแนนไปส่งบ้านเถอะค่ะ"
"ผมรู้จักไอ้พวกนั้นน" วินพูดออกมา แนนสะดุ้งหันไปจ้องหน้าวินทันที
"มันเคยมาทวงเงินเพื่อนผมที่ติดหนี้โต๊ะบอลที่พวกมันทำงานอยู่"
"เหรอคะ แล้วเป็นไงต่อคะ"
"เพื่อนผมหนีไปเพราะไม่มีเงินจ่าย สองวันต่อมาก็พบศพเพื่อนผมลอยอยู่ในแม่น้ำ ที่เป็นข่าวเมื่อสองสามปีก่อนน่ะ ไม่รู้แนนจำได้ไหม" วินพูดต่ออีกว่า "ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าพวกมันจะโหดเหี้ยมขนาดนั้น ไม่งั้นจะให้เพื่อนยืมเงินไปจ่ายหนี้พวกมันก่อน เอ๊ะหน้าคุณซีดจังเป็นอะไรไหม นี่อย่าบอกนะว่าคุณติดหนี้บอลพวกมัน อย่างคุณไม่ใช่คนเล่นการพนันแน่ๆ ผมดูออก"
"เปล่าค่ะ แนนไม่ได้ติดมันแต่ว่า" แนนพูดปนสะอื้น เธอทนกลั้นน้ำตาไม่ไหวแล้ว ห่วงน้องชายก็ห่วง "นี่มันต้องฆ่านัทล้างหนี้แน่ๆเลย สงสัยต้องยอมไปทำงานตามที่พวกมันบอกแล้ว" แนนคิดในใจ
"มีอะไรก็บอกผมได้นะครับ ผมยินดีรับฟัง" วินพูด
ในที่สุดแนนก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้วินฟัง ทั้งเรื่องน้องชาย ปัญหาการเงินของครอบครัว พอฟังจบวินจึงบอกว่า
"ผมคิดว่าช่วยน้องแนนได้นะ แต่มีเงื่อนไขนิดหน่อย จริงๆก็ไม่นิดละยังไงลองเอาไปคิดดูนะ ส่วนเรื่องน้องชายแนนผมจะคุยกับพวกมันให้ ให้รอไปสักสองสามวันก่อน ไหนขอเบอร์โทร.เจ้านายพวกมันให้ผมหน่อย"
วันนั้นวินไปส่งแนนที่บ้าน ก็เจอน้องชายรออยู่แล้วพร้อมกับพวกมันยืน คุมอยู่ พวกมันบอกว่าให้เวลา 3 วันถ้าไม่คืบหน้านอกจากจะเชือดน้องเธอแล้วจะเอาเธอไปขายซ่องญี่ปุ่นด้วย ไม่ต้องอยู่แล้วเมืองไทย แล้วพวกมันก็กลับไป
"พวกมันมีอิทธิพลมาก ถ้าแจ้งความก็เอาผิดมันไม่ได้ แต่พวกมันจะคอยตามมารังควาญจนกว่าจะทำได้ตามที่มันพูดเลยล่ะ" วินบอกแนน
"แล้วที่พี่ว่าจะช่วยล่ะคะ มีเงื่อนไขยังไง"
"มีเงื่อนไขเดียว แนนต้องทำตัวเหมือนในดีวีดีแผ่นนี้ แต่ว่าทำกับผมนะ เอาไปดูก่อน ถ้าคิดว่าทำได้ให้โทร.กลับมา แล้วค่อยคุยรายละเอียดกันอีกที"
วินยื่นดีวีดีให้ 1 แผ่นแล้วขับรถกลับไป.
เสียง เปิดประตูดังขึ้นเบาๆแต่แนนซึ่งคิดถึงเรื่องที่เพิ่งผ่านมาจึงยัง ไม่หลับได้ยินชัดเจน เธอผุดลุกขึ้นตามสัญชาติญาณแต่โซ่ทุกเส้นก็รั้งไว้จนกระดิกกระเดี้ยไม่ได้ แนนใจเต้นตุบๆหรือว่าเธอจะโดนล่วงล้ำความเป็นสาวตั้งแต่คืนนี้เลย ไหนว่าพรุ่งนี้ถึงจะเริ่มไงล่ะ
ในความมืดแนนไม่เห็นหน้าคนที่เข้ามา แต่คิดว่าต้องเป็นวินแน่นนอน เขาไม่พูดอะไรแต่เอานิ้วมาเขี่ยที่ร่องหีเล่นเบาๆ จากนั้นค่อยๆแรงขึ้น แนนบิดกายไปมาอย่างเสียวซ่าน น้ำเงี่ยนเริ่มไหลออกมาจากร่องหีทีละนิด เขาเอานิ้วค่อยๆแยงเข้าไปในรูหีทีละน้อย รูหีแนนฟิตเปรี๊ยะเพราะไม่เคยโดนอะไรล่วงล้ำมาก่อน ทำให้แนนรู้สึกเจ็บเลยร้องออกมา
"โอ๊ย เจ็บค่ะ พี่วินเหรอคะ" เขาไม่ตอบอะไรแต่ค่อยๆ แยงนิ้วเข้าไปจนสุดจากนั้นค่อยๆ ชักเข้าชักออกพร้อมๆ กับบี้เม็ดแตดแนนไปด้วย
"โอ๊ยยย โอวว ซี้ด" แนนครางด้วยความเสียวปนเจ็บ แต่หลังๆ ก็เริ่มเสียวมากกว่าเจ็บแล้ว แต่ชายคนนั้นก็หยุดการกระทำลงดื้อๆ แล้วออกจากห้องไปทันที ทิ้งให้แนนนอนค้างเติ่งด้วยอารมณ์เงี่ยนสุดๆ แต่จะช่วยตัวเองก็ไม่ได้เพราะถูกมัดไว้อย่างแน่นหนา แนนกรีดร้องในใจ
"โอ๊ย จะทำอะไรก็น่าจะทำต่อให้เสร็จสิ เสียวไปหมดแล้ว" แต่ก็ได้แต่คิดเท่านั้น
"นี่เราจะโดนทำอะไรอีกไหมคืนนี้" แนนคิดในใจ แค่คิดน้ำเงี่ยนก็เริ่มแห้งก็ไหลเยิ้มออกมาอีก รสมือของวินที่ลูบไล้ตอนเข้ามาที่ห้องนี้ใหม่ๆ หรือนิ้วลึกลับที่แยงรูหีเธอ รวมทั้งหนังโป๊ที่ปลุกอารมณ์ผสมปนเปกันจนสติเธอเตลิดเปิดเปิง พร้อมจะโดนเย็ดเต็มทีแล้ว แต่จนแล้วจนรอดวินก็ยังไม่ได้ทำอะไรเธอ แนนคิดฟุ้งซ่านไปต่างๆนานาจนหลับไปในที่สุด
"สวัสดีค่ะพี่วิน มีอะไรคะ"
"พี่อยากเจอเมย์น่ะ เดี๋ยวพี่ไปรับนะจ๊ะ"
"ได้สิคะ ไปที่เดิมเหรอ งั้นเมย์ใส่จีสตริงไปอวดพี่ดีกว่า"
"ดีเลยจ้ะ เดี๋ยวเจอกันนะ" วินกดวางสายแล้วออกไปหาน้องเมย์เพราะทนเงี่ยนไม่ไหว ขืนอยู่บ้านคืนนี้อาจจะเข้าไปเย็ดน้องแนนก่อนก็เป็นได้ เดี่ยวจะหมดสนุกกันพอดี เมื่อกี้ที่เขาไปปลุกอารมณ์น้องแนนแล้วทิ้ง ค้างอยู่อย่างนั้นเพื่อให้น้อง แนนเงี่ยนถึงขีดสุดในเวลาที่เขาจะเย็ด แต่เขาเองก็แทบจะอดใจไม่ไหวอยู่แล้ว ยังไงไปเย็ดน้องเมย์แก้ขัดก่อนดีกว่า
"วันนี้เอาท่าไหนดีคะ บนเก้าอี้อีกมั้ย เมย์ไปนอนรอเลยนะ" เมย์สาวสวยดาวคณะอักษรที่หนุ่มๆมากมายหมายปอง แต่บัดนี้มาสยบอยู่ใต้ควยของวิน เดินพร้อมกับถอดเสื้อผ้าไปด้วย จนเปลือยเปล่าหมดตัวตอนที่ไปถึงเก้าอี้แล้วขึ้นไปนอนแยกขาออกวางที่ขาหยั่ง อย่างคุ้นเคย สองมือก็วางบนแท่นรองรับ รอให้วินมาพันธนาการก่อนจะมีสัมพันธ์สวาทในแบบที่วินโปรดปราน
วินใช้ เวลาจีบน้องเมย์ไม่นานก็สำเร็จ หนุ่มรูปงามแถมเพียบพร้อมไปทุกอย่างอย่างวินจะหาสาวไหนไม่สนก็คงยาก อันที่จริงเมย์ก็รู้ว่าวินเจ้าชู้มาก แต่ก็ยินดีเสี่ยงเพราะเธอเองก็ใช่สาวซิงมาจากไหน มีผัวตั้งแต่อยู่ม.5 แล้ว มาจนถึงปี 3 นี่รายชื่อผัวเก่าเธอก็เพิ่มเป็น 4 คนแล้ว วินนับเป็นผัวคนที่ 5 ของเธอ และอาจจะเป็นผัวคนสุดท้าย ถ้าเธอมัดใจเขาอยู่หมัด แต่ถ้าไม่สำเร็จ แค่เงินที่วินให้เมย์ใช้จ่าย รวมถึงข้าวของที่ซื้อให้ก็คุ้มเกินคุ้ม ไม่ต้องแต่งงานก็ได้ ชั้นยอมเป็นนางบำเรอของนายไปเรื่อยๆก็สบายไปตลอดชาติละ เมย์คิดในใจ ซึ่งวินเองก็หลงเสน่ห์เมย์อยู่ไม่น้อย เธอเก่งกาจเรื่องบนเตียงมากกว่าสาวทุกคนของเขาอย่างเทียบไม่ติด แถมรู้ใจเขาไปเสียหมด บางทีถ้าเราไม่บอกเลิกแต่เก็บเอาไว้เป็นนางบำเรอไปเรื่อยๆเธอจะยอมไหมนะ วินคิดในใจเช่นกัน
วินเดินมาอุ้มเมย์ขึ้นจากเก้าอี้ไปนอนที่เตียง" วันนี้ทำอย่างอื่นดีกว่า เล่นเชือกกันนะ"วินบอกพลางจับเมย์นอนคว่ำแล้วเอามือไพล่หลังดันขึ้นเป็นแนว ขนานแล้วหยิบเชือกที่เตรียมไว้มามัดมือเธออย่างแน่นหนา แล้วจับนั่งเอาเชือกมัดรอบๆตัวเมย์สองสามรอบ โดยเน้นให้หน้าอกล้นออกมาจากเชือกแล้วผูกปมไว้แน่น
เมย์นั่งนิ่งให้วินมัดอย่างคุ้นเคย เพราะโดนบ่อยเหมือนกัน วินชอบหาอะไรแปลกๆ เวลาเอากันเพราะวินบอกเอากันท่าเดิมๆ มันน่าเบื่อ
ซึ่ง จริงๆวินมีแผนในใจด้วยเวลาจับสาวของเขาแต่ละคนมัด เพราะเขาต้องการถ่ายวีดีโอไว้สำหรับดูเป็นที่ระลึกและข่มขู่เวลาสาวๆ ของเขา มีปัญหาหลังจากเลิกกันแล้ว ซึ่งพอสาวๆเหล่านั้นรู้ว่าจะโดนถ่ายบางคนแม้ ไม่ยินยอมแต่ในสภาพโดนมัด แบบนั้นก็ขัดขืนอะไรไม่ได้ ต้องปล่อยเลยตามเลยอยู่ดี แต่สำหรับเมย์แล้วไม่ขัดข้องแถมให้วินถ่ายเก็บไว้เยอะๆ จนวินมีเทปที่เย็ดกับเมย์เก็บไว้มากที่สุด
หลังจากมัดมือและแขนแล้ว วินให้เมย์นั่งคุกเข่าแล้วมัดขาทั้งสองส่วนติดกัน จนครบสองข้างแล้วก็ผลักให้น้องเมย์นอนหงาย แล้วก็เอาควยปลอมออกมากดเปิดให้สั่นแล้วแยงเข้ารูหีจนสุดทิ้งคาไว้อย่างนั้น แล้วเอาออกมาอีกอันยัดเข้ารูตูดน้องเมย์จนมิดเช่นกัน น้องเมย์บิดตัวไปมาด้วยความเสียวซ่าน
"โอ๊ย อ๊า เสียวจังเลยพี่วินขา" วินขึ้นไปนั่งคร่อมที่หน้าโดยหันตูดให้น้องเมย์ทำการล้างตู้เย็น ส่วนมือทั้งสองก็ชักควยปลอมทั้งสองอันเข้าๆออกๆอย่างเมามัน น้ำเงี่ยนน้องเมย์ ทะลักจากรูหีล้นไปหารูตูดเป็นน้ำหล่อลื่นอย่างดี วินชักควยเข้าออกจนหีน้องเมย์บานฉ่ำแล้วยัดกลับไปจนสุดรูทั้งสองอัน จึงหันหน้าไปเอาควยยัดปากน้องเมย์พร้อมกับซอยเข้าๆออกในปากจนเสร็จกิจ น้ำกามทะลักล้นออกมาเต็มปาก วินแช่ควยไว้ในปาก ซึ่งน้องเมย์ก็ดูดกินน้ำและเลียควยวินจนสะอาดเอี่ยม วินจึงชักควยออกมาแล้วทิ้งน้องเมย์นอนอยู่อย่างนั้นกับควยปลอมที่สั่นคารูหี และรูตูดอย่างซื่อสัตย์ตราบที่แบตเตอรี่ยังไม่หมด
วินชอบดูตอนน้อง เมย์ร้องครางและบิดกายอย่างเสียวซ่าน จึงไม่ยอมแก้มัดหรือชักควยปลอมออกให้ น้องเมย์เองแม้เมื่อยขบไปหมด แต่ก็ไม่บ่นอะไรเพราะกลัววินไม่พอใจ ปากก็ส่งเสียงพร้อมกับเกร็งตัวไปมา รูหีกับรูตูดถูกควยทั้งสองอันสั่นสะเทือนแถมบางทีวินก็มาชักมันเข้าๆออกๆ จนเมย์เสร็จไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เป็นอย่างนี้อยู่นานนับชั่วโมง วินจึงแก้มัดให้แล้วเย็ดซ้ำอีกหลายรอบทั้งรูหีและรูตูดจนน้องเมย์สลบคาควยวิ นด้วยความอ่อนเพลีย
วินขับรถมาส่งน้องเมย์ตอนตีห้ากว่าๆแล้วกลับไป ที่บ้านพร้อมกับคิดว่า เช้าพอดีต้องไปปลุกน้องแนนละ แต่ดันเย็ดน้องเมย์ทั้งคืน สงสัยไม่มีแรงเล่นกับน้องแนนแน่ๆวันนี้
วินอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วก็เปิดประตูเข้าไปเห็นน้องแนนนอนลืมตา อยู่แล้ว ตรงรูหีมีคราบน้ำเงี่ยนแห้งเกาะอยู่และเป็นคราบตรงผ้าปูเตียงด้วย
"ตื่นนานแล้วเหรอจ๊ะ น้องแนน"
"ค่ะแนนไม่ค่อยหลับค่ะพี่"
วินแก้โซ่ออกให้แล้วสั่งว่า "ไปอาบน้ำซะ แล้วมาหาผมที่ห้องอาหาร เราจะเริ่มกันตั้งแต่มื้อเช้าเลย"
"ในที่สุดจะเริ่มแล้วสินะ นี่เราจะโดนอะไรบ้างล่ะนี่" แนนคิดในใจอย่างระทึก แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ
Keyword: ,
,
,
,
,
,
,
